evrensel-insan

Qua felsefesi.

Algilanmaya bilir. Rahatsizlik yoksa, sorun algilanmaz. Hatta olsa bile bilincalti ise bertaraf edilir. "Evrimci ve devrimci sorgulama " basliginda genis anlatim var.

Beyin duzeyine etkilenisine onemsemesine ilgisine. Kisaca sorun algisi yoksa ezber vardir. Kisaca felsefi dille suphe diyelim, ya da acaba nin beyinde belirmesi. Bu da bilgilenme ile paraleldir. Insanoglu bilgilendikce bildigini zannettiklerine acabasi artar, ya olanda israr eder inat eder, ya da sorgular. Yani ya sorun gorur, ya da gormez.

Sorgulama o konu ve kavramda kendi varliginin farkina varilmadan mumkun degildir. Yani teist olanin sen oldugunun farkindaligi.Burada hangisinin hangisini tetikledigi kavramina kisideki etkisine v.s. gore degisir. Olurmu birey bilinci varsa, sorun oldugu algilanmayanlar ezber olarak devam eder.

Iste o olusan zaten kavramdir. Ona ad vermen onun ile iletisim onu iletim icindir. Mesela "bana bir kalem ver" dedigimde sen o kalemi gormeden bana verebilirsin. Cunku kalemin goruntusunun ne oldugu hafizandadir. Kalemin ne oldugu tartismasi ise iste kavramin tartismasidir.

Teizme biat etmeyerek, ezber bozarak sorgulayarak, ogrendiklerini yaptiklarini degerlendirerek, mantik yuruterek. icinde bulundugu teist inanc ve uygulamalardan rahatsiz olarak ve hatta zarar gorerek v.s. Iste o yuzden once birey bilinci gerekiyor. O yoksa zaten kisinin kendisi de yoktur.

Kendi ortaya koydugu varlik ne ise, onun disinda baska varlik ortaya koyumu oldugunu algilayarak ve varlik kavrami ile ilgili insanoglunun oretak bir algisi olmadigini algilayarak, varlik ile ilgili tartismanin hic bir sey saglamadigini algilayarak bilimsellikten bilissellikten insanliktan uzak kalindigini algilayarak v.s. Butun bunlasrin temeli kisinin beyninde yer etmis her bir bilgiyi sorgulamasinin temelinden gecer. Her bir bilinc duzeyi yeni bir sorunsalin farkindaligidir.

Emperyalizmin kendi cikari icin kullandigi bilgidir. Kolelik bilgisidir, kisileri bir ideoloji pesinden kosturmak harcatmak bilgisidir. Kisaca materyalizmin sorunsali bilgisidir. Insanoglunun kendi varliginin farkina vardirmayan bir bilgidir. Yani insanlikdisi bir bilgidir, insanoglunu teslim eden bir bilgidir.

Bir seyin ne oldugu ortaya konmadan o sey ortaya konmaz. Tanim ve tarif budur. Zaten A var dediginde o A onun adidir. Anedirin yaniti kavramdir. Kavram adin anlam ve icerigidir.

O bilgi bu bilginin insanoglunu insanliktan cikardigi nicelik yerine koydugu ve kullanilip paylasildigi ve bir nitelik pesinden nicelik olarak suruklenecegi ve her bir deger ugruna harcanacagidir. Neden SSCB dini yasakladi da, once bunun bilincini vermeyi denemedi? Cunku kendi niteligini topluma onu nicelik olarak algilayarak dayatti. Bilincin en buyuk ozelligi alindiginda sorgulandigi ve rahatsiz ettigidir. Bir teist teizmin bilincinde olarak teist kalamaz. Tabi ki, teizmi kullanarak ondan cikar saglayabilir. Iste emperyalist zihniyet bilinclerden kendine cikar saglayandir. Yani bilinci kendi cikari icin kullanir. Mesela varligin sorunsalinin bilincine varan, bir daha varliktan yola cikmaz. Cunku onun bir kisir dongu oldugunu algilar.

Oyle oluyor, iste gozlem veren tabanin bilimsel adi bu. Aynen. Fenomen+gozlem+algi+var+kavram+ozdeslestirme=degisim. Bilgi de bu degisim ustune turetiliyor. Kisaca yansiyan insanoglunca egiserek yansitiliyor. Farkindaysan her bir ismin bir tanimi/tarifi vardir. Soyle dusun, var ne var, A var, A nedir? Iste Anin ne oldugunun sorulmasina verilen yanit kavramdir.

Yapiyorsa bilgisi bilincli degildir. Yani yaptigini algilayamamaktadir. Bu da yine ideoloji inanca sahiplenmeden ve savunmadan kaynaklanir. Sence marx ya da lenin bu bilinctemiydi? Ortaya attiklarinin insanoglunu mal meta mulk yaptiginin bilincinde olsalar, savunurlarmiydi; materyalizmi? Iste bu bilinc algilansa, insanoglu rahatsiz olur ve bu bilinci sorgulamaya baslar. O yuzden de materyalist bilinc kisinin materyalizmi birakmasini getirir. Zaten insanoglu her turlu yapilandirilmislikta bilincine vardigi seyden rahatsiz olur ve sorgulamaya baslar. Bir ateist teist bilinctedir, ama ateist bilincte degildir.

Iste o yuzden fenomen diyoruz. Sonra dabu fenomen ile tek tarafli bir monolog kuruluyor. Yani her turlu gozlem algi kavram bilgi v.s. sadece insanoglu tarafina ait. Ad koymak kendince iletisim ya da baska bir insanoglunca kuracagin iletisim icindir. Dil de boyle olusur, ortak bir iletisim. Yalniz burada ileti tek taraflidir. Iste meyva da sorun yoktur ama, insanoglu tartisir. Cunku o senin ne dedigini algilar ve senin ile ayni yetilere sahiptir.

Sana gore degildir, ona gore oyledir. Cunku burada bir sorgulanmazlik ve ezber soz konusudur. Bozacaginin temeli kendinin neyi savundugunu aciklayamamasidir. Iste burda satasma ve atisma ve de savunu baslar. Yalniz bu savunuda bilgi ve dusunce yoktur, ezber ve sahiplenme vardir. Iste burada neden yaptiginin bilgisinde farkinda ve bilincinde degildir. Cunmku yaptigini bile kabul etmemektedir. Bu zaten dile getirdigi davranisindan ortaya cikar. Cunku KENDISINI DEGERLENDIRMEYI BILMEZ VE ALGILAMAZ. Butun yaptigi ona soyleneni kendi ezberi ile degerlendirmesi ve cikmaza girdiginde de satasmaya atismaya ego rahatsizligini bilincsizce gidermeye yonelmektedir. Iste o yuzden bir kisi cevap veremedigi yerde, bu yola sapar. Cunku ne bildigini bilmemektedir. Sadece bildigini zannetmekte ve inatla savunmaktadir. Zaten birey olsa "bana bu soruldu ben yanit veremedim, bunun nedeni nedir?" diye kendine sorar. Birey kendisinin oldugunun farkinda olandir.

Tabi ki. Sonucta diyelim bir kisi diyelim materyalist/ateist oldugunu soyluyor ama sorunca bunu acikliyamiyor. Belli ki bu ona verilendir. Iste o yuzden kritik analitik dusunce cok onemlidir. Neden ateist/materyalist oldugunu acikliyamiyorsa, bunu kendine sormamis demektir.

Dusuncesi ve davranisi ile yasami ve iliskileri ile her turlu bilgisini, algisini, birikimini, bilincini, farkindaligini, taleplerini v.s. ortaya koyarak.

Benim algilamam onemli degil, ben baska okurlari dusunuyorum. Iste o yuzden biulginin nitelenmesi onemlidir.

Ezberlerini bozarak biat etmekten kurtularak kendi kimligini/degerlerini v.s. ortaya soruldugunda yanit verebilir sekilde koyarak. Kendini degerlendirerek sorgulayarak kul kole mal mulk olmadiginin farkina vararak v.s. bir suru yonu var. Yeterki oncelikle kendi varliginin kendine ait kildigi seylerin sorununun rahatsizliginin zararinin farkina varsin. Yaptigi her seyin kendi yaptigini algilasin v.s. Herkesin kendi beynince bunun farkina varabilmesinin bir algisi vardir. Yeterki bu algiya kulak versin.

Konu ve kavramlara verilen anlam ve icerikler onemlidir. Cunku uydurma algisi "kafadan sallama/atma" demektir, hic bir gozlemi e mantiksal olabilirlik olasiligi da bulunmaz. Sicaklik bir datadir ve insanoglunun algisinin mukayeseli bir anlamidir ve dokunma duyusu ile algilanir. Soguk ta aynidir.

Burada bilginin niteliginin ne oldugu algi konusudur. Sicaklik en azindan algilanir, eger bir seye uydurma diye bir nitelik verilecekse, bu tamamen fizik otesi kavramlardir.

Kavram seye verilen ad/isim degildir. Seye verilen anlam ve iceriktir. Bu da gozlem algi ile paraleldir. Kavram beyinde belirmez, beyinde beliren !? ve isareti olan vardir. Kavram beynin bu var ile ozdeslestirdigi ada verdigi anlam ve iceriktir.

Kendi varliginin farkina vararak. Yani baska bir sey olmadiginin farkina vararak. Cunku ozdeslestirme dusuncenin yonunu degistirir. Algi da o ozdeslesen bunyersindedir. Insanoglunu madde ile ozdeslestirmek, onu meta ve mulk yapar. Alir satarsin. Cikarin icin kullanirsin, niteliginin farkina varamazsin, numenal yetisinin farkina varamazsin v.s.

Ayni seyi tekrarliyorsun. Gozlem e algi da kavram da bilgi de insanogluna aittir. Gozlem tabani da gozlem de algi da kavram da bilgi de sinirsizdir. Burada degisen tabandan ziyade gozlemin aldigidir. Ustelik bu gozlem bu algiyi ayni tabandan da alabilir ve bu demekki daha once alamamistir. Hayir yoktur. Sicaklik mukayeseli bir algidir. Uydurmaktan ne kastettigini sormustum.

Isleyis soyledir. Fenomen+gozlem+Algi +!?+ var isareti+ vara verilen kavram+bu kavramin gozlem veren ile ozdeslesmesi. Dusunce dile gelmeden bir anlam ifade etmez. Bir bebegin algiladigi bir seye "ga/du" v.s. demesi onun ile kurdugu dialogdur. Ayrica dusunce zaten kavramsal bilgi ile mumkundur. Kendi kendine dusunce uremez. Dusunme ihtiyaci bu ihtiyaca neden olan bir seyin olmasi temelindedir. Mesela aryan kokunde "da" ver demektir. Bu da ancak da ile ver ozeslestigine, ve de verme eylemi oldugunda algilanir. Ayni bebegin aglamasinin susmasi onu susturacak olan seyi elde etmesidir. Acikmis sa, su verildigine susmaz.

Dedimya orada bir celiski yok. Osenin yanlis algindan kaynaklaniyor. Cunku celiski gostermeye ihtiyac duymak zaten anlamsizdir. Cunku celiski veren de degil, onu alandadir. Iste o yuzden satir arasi okumaktir. Cunku tam da senin yaptigin "acik anlamin disinda, yazilanlarin altinda bir sey buldugunu zannetmektir."