Muhammed'i Eleştirmenin Cezası

[Valery Legasov]

Muhammed, "Kim dinini değiştirirse/İslam'dan çıkarsa onu öldürün" diyordu. Bu hadisi aktaran sahabiler arasında Hz. Osman, İbni Mesut, İbni Abbas, Muaz b. Cebel, Hz. Ali ve oğlu Hasan, Hz. Ayşe, Ebu Hüreyre, Muaviye b. Hayde, Ebu Musa el-Eş'ari, Ebu Bürde ve Abdullah b. Ömer yer almaktadır. Ayrıca bu hadis, başta Buhari ve Müslim olmak üzere birçok kaynakta geçmektedir. Ben her ravi için birer örnekle birlikte bazı kaynakları aşağıya alıyorum:

• a. Buhari: Hz. Ali ve İbni Abbas'tan örnek. Cihad, bab 149/3017 ve İstiabe, bab 2/6922.

• b. Nesai, Tahrim-i Dem, bab 15/4063. Hz. Hasan rivayet ediyor. Busayri, Tuhfetü’l-Hayre, c. 5/211, no: 4686.

İslam'da Hz. Muhammed'i eleştirip sövme konusunda çok ağır cezalar öngörülmüştür. İlkin, bu eleştirinin sınırı konusunda bilgi vermekle başlayalım. Konuya ilişkin hemen hemen aynı bilgileri paylaşan Kadı İyad (h.544-ö), Kurtubi (h.671-ö) ve Şeyhülislam İbni Teymiyye (h.728-ö)'den özet bir bilgi aktarmak isterim.

Bunlar, söze şu şekilde başlarlar: "Her kim Hz. Muhammed’e herhangi bir kusur isnat ederse, onun cezası ölümdür. İslam alimleri arasında bu konuda ihtilaf yoktur." Ardından şöyle detaylandırırlar: "Hz. Muhammed’e atfedilen eksiklik, kusur veya eleştiri ister onun şahsıyla ilgili olsun, ister getirmiş olduğu dinle ilgili olsun, bunun cezası ölümdür. Yine kim onu lanetlerse, ona beddua ederse veya herhangi bir zararını isterse; böyle bir kişinin cezası, tüm İslam alimlerinin ittifakıyla ölümdür."

Hatta İmam Malik ve daha sonra Kadı İyad, "Kim kötü niyetle Hz. Muhammed’in abası/gömleği kirlidir, kötüdür diyorsa, cezası yine ölümdür." şeklinde yazmışlardır. (234)

İşte bu Kadı İyad ki, Bediüzzaman Said Nursi onu kendi kitaplarında işlerken öve öve bitirememiştir. İbni'l Heytemi, "ez-Zevacir an iktirafi'l-Kebair" adlı yapıtında, bir adamın Hz. Muhammed’le ilgili "Sizin arkadaşınız" ifadesini kullandığı için Halit b. Velit’in onu katlettiğinden bahseder. Yani, ona "arkadaş" diye hitap etmek bile ölüm nedeni olmuştur. (235)

• c. İbni Mace, Hudut, Bab 112534. İbni Mes’ud aktarıyor.

• d. Ebu Musa el-Eş'ari rivayeti:
  Buhari, Megazi, Bab 60/4341; İstitabe, Bab 2/6923; Ahkam, Bab 1217157.
  Müslim, İmare, Bab 3/1833.

• e. Ayşe rivayeti: İbni Hemmam, Musannaf, c. 10/114, no: 18563 ve Taberani, M. Evsat, c. 9/195, no: 9230.

• f. Osman rivayeti: İbni Hemmam, Musannaf, c. 10/167, no: 18701-2.
  234- İbni Teymiyye, Sarimu'l Meslul, c. 3/979, Dördüncü Mesele kısmında.
  235- Said Nursi, Mektubat, s. 179.

Şeyhülislam İbni Teymiye konuya ilişkin olarak, "Hz. Muhammed’i eleştiren, ister Müslüman olsun ister kafir, infaz edilir" şeklinde bir başlık atmıştır. Ayrıca, "Hz. Muhammed’e söven, aleyhinde konuşan, eleştiren kişi öldürülmelidir. Böyle biri ceza olarak köle statüsüne tabi olmaz, fidye verip kendini kurtaramaz ve bağışlanmaz" diye farklı bir başlık daha atmıştır.

İbni Teymiye, Hz. Muhammed’e sövmenin veya eleştirmenin cezasının infaz olduğunu belirtirken, bununla ilgili olarak on beş farklı hadis göstermiştir. Bu, Kadı İyad’ın yazdıkları için de geçerlidir ve pek çok yazar da bu rivayetleri aktarmışlardır. (236)

İbni Teymiye dışında başka İslam alimleri de benzer görüşlere sahip olmuşlardır. Konuyla ilgili birkaç örnek verelim:

• İbni Ebi Asım (h. 287 - ö): "Hz. Muhammed’i eleştireni öldüren katile ne kısas gerekir, ne de kan bedeli" şeklinde bir başlık atmıştır. (237)

• İbni Münzir (h. 318 - ö): "Tüm İslam alimleri hemfikirdir ki Hz. Muhammed hakkında kötü şeyler söyleyenin, onu eleştirenin cezası ölümdür" demiştir.

• İbni Rahüveyh: "Hz. Muhammed hakkında olumsuz herhangi bir şey söyleyenin cezası hem ölümdür hem de bu kişi kafir sayılır. Bu, aynı zamanda tüm alimlerin de görüşüdür..." demiştir.

• Muhammed b. Sahnun (h. 265 - ö): "Tüm İslam alimleri hemfikirdir ki Hz. Muhammed’e herhangi bir eksiklik isnat edenin cezası ölümdür ve bunu yapan kişi aynı zamanda kafir sayılır; gideceği yer de cehennemdir" demiştir. (238)

236. İbni Teymiye, Sarimu'l Meslul, s. 467; Takrib'ü Sarimi'l Meslul, s. 41.

237. İbni Ebi Kasım, Kitab'ü Diyat, s. 533.

238. Kimi yerlerde İbni Sahnun diye geçmektedir.

[kavak]

Geçen hafta Leman mizah dergisi bir karikatür yayınladı. Karikatürün vermek istediği mesaj aslında çok basitti: Sözde aynı(!) tanrının inanırları (Müslümanlar ve Museviler) birbirlerini öldürüyordu. Evet; barış içinde yaşamak yerine birbirlerine bomba atıyordu. İki tarafta kindarlık had safhadaydı.

Bunu tartışacaklarına bilhassa Muhammed isminden ötürü neredeyse Leman elemanlarını linç edeceklerdi. Ellerinden gelseydi, kesin yaparlardı. Tıpkı Sivas katliyamı gibi. O karikatürde sadece Musa olsaydı, kimse umursamazdı.

Müslümanlar, Muhammed´i taptıkları tanrıdan daha fazla  kutsallaştırdılar. Öyle ya; Allah´a küfürler gırla giderken, Muhammed´e küfür edenine ben rastlamadım.

[kavak]

Gözdağı vermek için muhtemelen bir kaç kişi hapise atılacak ve Leman dergisinin kapısına kilit vurulacak. Mahkeme başlamadan, RTE yine her zaman olduğu gibi hedef gösterdi. Savcılar da kukla gibi onun her dediğini yerine getiriyor. Öyle bir ülke ki, mizah/espri diye bir şey kalmadı. 

[gun]

https://haber.sol.org.tr/haber/savcilik-sacmaladi-suclamada-karikaturde-sehrin-bombalanmasindan-hz-muhammed-ile-hz-musa

 

https://www.diken.com.tr/imamoglu-lemani-kinadi-provokasyon-uyarisi/

https://www.diken.com.tr/lemani-kinama-kervanina-yavas-da-katildi-milyonlarca-insanimizin-kalbini-kirmistir/

https://www.diken.com.tr/chpli-koksal-leman-karikaturunu-kinadi/

Bütün bunlara uyan "Balık baştan kokar" diye atasözümüz var.

 

[kavak]

Hiçbir yasak olmamasına rağmen, günümüzde Muhammed´in yüzünü açık bir şekilde resimleyenlere Sünni diyarında iyi gözle bakmazlar. Zamanında bu zat peçeyle mi dolaşıyordu veya yüzünü mü gizliyordu? 

İslam dünyasında daima var olan yasakçı bir zihniyetin dayatmasından başka bir şey değil. Sanki yüzünü göstermeyince daha çok mu kutsallaşıyor veya değere biniyor?! 

 

 

[Valery Legasov]

@kavak Müslümanlar için, Muhammed Allah'ın önündedir. Müslümanlar, "Biz peygamberler arasında ayrım yapmayız" derler, ama İsa'dan, Musa'dan ya da İbrahim'den bahsettiğinizde çoğu Müslüman susar, bu isimleri sadece dil ucuyla söylerler. Allah’tan bahsedin, yine Müslüman sessiz kalır. Ama ne zaman Muhammed'in ismi geçse ya da salavat getirilmese, hemen tepki göstermeye başlarlar. "Utanmıyor musun?" veya "O senin askerlik arkadaşın mı?" gibi tepkiler duyulmaya başlanır. Hatta Şeriat ile yönetilen ülkelerde, bu durum öldürülmeye kadar gidebilir.

Bakara 136'da ne diyor? "Biz Allah'ın her indirdiğine inanırız, peygamberler arasında ayrım yapmayız."

İsa'ya İsa, Musa'ya Musa denince bir sorun yok; ama Muhammed'in isminin önüne "Hazreti" getirme, Müslümanlar hemen hoplamaya başlıyor. Bir Müslüman camiye veya bir sohbete gitsin, Allah’ın ismini kaç kez anarsa ansın, kimse bir tarafını kıpırdatmaz bile. Ama Muhammed’in ismi geçtiğinde hemen hoplamaya başlarlar.

Çünkü Müslüman için ilah, Muhammed'tir. Hatta bu Put’a tapmaya benzer bir durumdur. Cahiliye döneminde Araplar putlara tapıyordu. Bugün de Müslümanlar, aynı şekilde Muhammed’e tapıyorlar ve hatta onu putlaştırıyor. Cahiliye döneminin gelenekleri aynen devam ediyor.

Allah'ın resmini çizin sıkıntı olmaz, Cebrail veya Azrail'in resmini çizin sıkıntı olmaz ama Muhammed'in resimi çizin Müslümanlar adeta canavara dönüşüyor. Müslüman hem Allah sonsuz güç sahibidir, her şeyi o yaratmıştır der ama Muhammed'i, Allah'ın önünde tutar. Şimdi bir Müslüman için bu durum Allah'a hakaret etmek değil midir?

İsa'nın, Musa'nın bir sürü filmi var, hepsinde yüzleri gözüküyor. Bir tane Müslüman'ın İsa'nın resmini çizemesiniz, Musa'nın filmini yapamazsınız dediğini gören var mı? Müslümanlara sorunca "Peygamberler arasında ayrım yapmayız" diyorlar. Ama sadece Muhammed'in resmi çizildiğinde ortalık bir anda karışıyor.

[kavak]

Zaten Muhammed´e "Hz." (saygıdeğer, yüce anlamında) kulpunu takanlar sadece Müslüman Türklerdir.  Araplar ise ona Rasullah (Allah´ın elçisi) veya Nebiyullah (Allah´ın peygamberi) olarak hitap eder. Muhammed adını telafuz etmezler. Da, görüldüğü üzere bizim çok bilmiş Türkler, Araplardan daha fazla Muhammed´i yüçeltmişlerdir.

Madem saygı duyacaklar, neden "Sayın Muhammed" olarak hitap etmezler?

Hrıstiyanlar, İsa´ya sadece "İsa" der.  Ne önünde ne de arkasında herhangi ekleme olur. Doğru olan da budur aslında.

 

[Valery Legasov]

Muhammed'i Eleştirmenin Cezası - 2

İbni Sahnun daha da ileri giderek, "Şayet birileri sövmenin cezası nasıl ölüm olur, bunu diyen kişi nasıl kafir sayılır deyip karşı görüş belirtirse onlar da kafir sayılır" da demiştir. İbni Teymiye: "Hz. Muhammed aleyhinde konuşma cezasının ölüm olduğu hem sahabiler, hem de tabiiler (sahabileri görenler) nezdinde tartışmasızdır" bilgisini de ekliyor. Yine İmam Malik, İmam Ahmet b. Hanbel, İmam Şafii, Hanefi mezhebi, Leys b. Sad Fehmi (h.175.ö), İshak b. Rahüveyh (h.238.ö), Ebubekir Farisi (h.350.ö), Hattabi (h.388.ö) gibileri "Hz. Muhammed'i eleştirmenin cezası ölümdür" demişlerdir. Ancak Hanefi mezhebine göre bunu yapan kafir sayılmaz; mürted (dinden çıkmış) statüsüne tabi olur. Burada değişen bir şey yok: Sonuçta her halükarda ceza yine infazdır. Ancak, Hz. Muhammed'e herhangi olumsuz bir şey diyen kişi için tövbe/pişmanlık teklif edilir mi yoksa hemen infaz mı edilir konusunda ihtilaf vardır. Mesela Ahmet b. Hanbel, kesinlikle pişmanlık fayda vermez; bunu diyen infaz edilmelidir görüşünü benimsemiştir. Kanıt olarak da Hz. Muhammed'i eleştiren birinin Halit b. Velit tarafından infaz edilirken Halit'in ona, pişmanlık duyar mısın diye sormamış olmasını ve hemen onu öldürmesi örneğini göstermiştir. İslam ülkelerinde yaşayan gayrimüslimler de Hz. Muhammed 'i eleştirdikleri vakit, genel görüş onların da cezasının ölüm olacağıdır. Kısacası, Hz. Muhammed ve onun getirmiş olduğu dine karşı herkes suskun kalmalı, aleyhte herhangi bir ses çıkarmamalı; aksi takdirde İslam'a göre hem infaz edilir hem de cehennemi boylar.

Kadı İyad ile Şeyhülislam İbni Teymiye, şu örnekleri de vermektedirler: Endülüs alimlerinden İbni Hatem, bir sohbette "Muhammed yetimin biriydi" (hafife almak amacıyla) dediği için bölge alimleri, onun hakkında ölüm fetvası vermiş ve adamı çarmıha gererek infaz etmişlerdir. Yine şair İbrahim Fezari, Hz. Muhammed'i eleştirdiği için, başta Kadı Ebu'l Abbas olmak üzere dönemin alimleri onun ölüm fermanını vermiş; önce bıçaklamış, sonra kaynar suyla haşlayıp çarmıha germişler ve sonunda onu çarmıhtan indirip ateşte yakmışlardır.

Denilebilir ki, o dönemin İslam alimleri bu aşırı örnekleri kendi içtihatlarıyla uygulamış ve belki de yanlışlık yapmışlar veya İslam'ı tam anlamamışlardır. Ancak, ilerleyen bilgileri sundukça, bunun hiç de böyle olmadığını ve aslında İslam’ın gerçekliğine tamamen uygun bir şekilde hareket ettiklerini göreceğiz.

Şunu da eklemek gerekir: Diyelim ki bir ülkede Müslümanlar iktidardadır ve orada gayrimüslimler de yaşamaktadır. Eğer bu gayrimüslimler, Hz. Muhammed’e herhangi bir eleştiri yöneltirlerse, kayıtsız şartsız infaz mı edilirler, yoksa öncelikle pişmanlıkları için uyarılacaklar mı? Bu konuda İslam alimleri arasında farklı görüşler bulunmaktadır. Kimileri, hiç uyarı yapılmadan, “tövbe et, yoksa infaz edilirsin” demeden bu kişilerin öldürülmesi gerektiğini savunmuş, kimileri ise böyle kişilerin önce uyarılması gerektiğini; pişmanlık duymadıkları takdirde infaz edilmeleri gerektiğini belirtmiştir.

Kısacası, bu kişiler ya susacaklar ya da ölüme mahkum olacaklardır. Bunun başka bir yolu yoktur.

Madem cumhura göre, Hz. Muhammed'e sövmenin ve onu eleştirmenin cezası infazdır, o zaman bu görüşün kanıtlarını incelemekte fayda vardır. İlk olarak, Kur'an'dan bazı örneklerle başlayalım:

"Allah'a ve Resulüne karşı gelenler, içinde ebedi kalacakları cehennem ateşinin olduğunu bilmediler mi? Bu, büyük bir rezillik ve rüsvalıktır."
"Allah ve Resulüne kafa tutanlar ya da karşı gelenler, en aşağılık ve alçak kişiler arasındadır."
"Allah ve peygamberine karşı savaşanların cezası ölümdür; çarmıha gerilmek, ellerin ve ayakların çapraz kesilmesidir" gibi ayetler bulunmaktadır.

İbni Kesir, kendi tefsirinde Tevbe Suresi'nin 11. ayetinin açıklamasında şunları yazmaktadır: "Bazı İslam alimleri, bu ayete dayanarak Hz. Muhammed'i eleştiren veya İslam’da bir noksanlık bulmaya çalışan kişilerin infaz edilmesi gerektiğini söylemişlerdir."

Önemli bir nokta ise şu ki, bu ceza sadece kafirlere verilmez; ayetlerde "Allah ve peygamberine karşı gelenler" ifadesi kullanılmıştır (yani mutlak bir ifade vardır: kafirler, dinden çıkmış Müslümanlar ve herkese dahildir).

Ayetlerde geçen terimlerin de büyük önemi vardır: "Aşağılık," "rezillik," "alçaklık," "rüsvalık" gibi ifadeler sıkça kullanılmaktadır. Bu tür nahoş ifadeler, Kur'an'da pek çok yerde geçmektedir. Önceki bölümde de bu tür nahoş örneklerden söz etmiştim.

İşte bu ve benzeri ayetler, Hz. Muhammed’e herhangi bir şekilde eleştiri getirenlerin infaz edilmesi gerektiğini kanıtlamak için gösterilmiştir. Çünkü ayetlerde geçen "Hz. Muhammed’le savaşmak" ve "ona karşı gelmek" terimleri oldukça geniş kapsamlıdır. Bu tür ifadeler, sövme ve eleştiri gibi davranışları da kapsayabilir. Dahası, somut ve sağlam örnekler de bulunmaktadır. Hz. Muhammed'i yalnızca diliyle eleştirenler bile onun talimatıyla infaz edilmiştir.

Kısacası, İslam’da Hz. Muhammed'i eleştirmeye kesinlikle geçit yoktur.