datatip

Ben deistim. (Farklı olarak İsa'yı çok severim.) Ama tanrıyı insanların anlattıkları hikayelere göre biliyor ve ona göre yargılamıyormuyuz... Tanrı bizimle konuşmadıysa, kendini doğa gibi evren gibi yarattıkları ile ifade etmektedir. Diğre yandan hiçbir şey yokken bir şey vardı ki sonradan evrendeki herşey ondan oldu. Belki hiçlik bir şeydir, kimbilir? Öyleyse bir karınca da ondandır, bir insanda ondandır. Karıncayı önemsemeyen tanrı, kendini önemsememekte olduğu ortaya çıkar. O zaman herşey bir kaos olurdu. Oysa herşeyde bir mantık, bir sistem var.

Savant sendromunu okudum. Benim burada yapmak istediğim tezimin doğruluğunu kanıtlamak değil ama her zaman tezimin arkasında durarak, farklı şeyler yakalamak, bilinmeyenleri bilmektir. Öncelikle savant sendromunun yetenekliliğine istisna diyor. İşte farklı birşeyler yakalamak için "istisna yoktur" derim. Şu açıklamayı yapabilirim. Otistik bireyler içine kapanıktır, iletişim zordur. Normal bebeklere, yapamazsın edemezsin, küçüksün acizsin diye öylesine inadırılırki, öğrenilmiş çaresizlik gelişir ve zeka ve yetenekleri baskılanır. Belkide insan müthiş bir yaratımdır. Beynimizin çok az bir kısmını kullanabiliyoruz. İşte her yanlış öğrenme beyinde yetenek ve zekaya set oluşturmakta. Otistik bireye bu setler aşılanamıyor. Onlarda doğal gelişimini sağlayıp yeteneklilikleri açığa çıkıyor. Wiki deki önermeler ne kadar doğruysa benim önermemde o kadar doğrudur çünki labarotuara almadık konuyu.

Bu konuyu tartışmaya açmak isityorum. İyi, zeki ve yetenekli doğmasının potansiyeli kendinde vardır. Bebeğe büyürken verilen kültürle, bu durumunu baskılıyoruz yada geliştiriyoruz. Bebeklik ve çocukluk insanların orjinal halidir.