Insanligin Utanci

[evrensel-insan]

Su siralar hemen hemen butun medya'da; bundan 6 sene once 12 yasindayken, bir kiz cocugunun ustelik senetli ve belgeli babasi tarafindan 54 yasindaki bir adama 5000 TL karsiligi satildigi konusuluyor.

 

Kizcagizin da "kendi rizasi ile satilmayi kabul ettigi" ni gosteren ve imzasi olan belgedeki bilgiler ve bu hic bir savunuya meydan vermeyen insanlik sucu, ayibi v.s. bugun 18 yasinda olan kizin, ogretmenine olayi anlatmasiyla gun yuzune cikiyor.

 

Toplumumuzda boyle bir subyanci/kolelik anlayisin her turlu bilhassa disiyi meta olarak gormenin ve onun ustunde onu satabilme hakkini kendinde gormenin her turlu cocuk tecavuz ve seks istismarinin, ve her turlu cinsel sapikligin dusunce ve davranis temeli, sizce nereden gelmektedir?

 

Konunun ne bilimsel, ne etik ne de kanuni elle tutulur hic bir tarafi yoktur.

 

Ayrica 6 sene sonra gun yuzune cikan bu insanlik sucunun tek ve ilk oldugunu dusuneniniz var mi?

 

Eger insanligin insanoglu yasam ve iliskilerinde bittigini gormek icin illa boyle yasanmis olaylara insanoglu ihtiyac duyuyorsa, o insanlasamamis beyne de yazik.

 

Baslik parasinin, yetiskin satisi olarak uygulanmaktan ve kolelikten farki nedir? Kisi yetiskin oldu diye, bu parayi alan baba'nin konuda gecen baba'dan zihniyet olarak farki var midir?

 

Baba olmak, bir kisiye evladini satmak hakkini mi verir?

 

Iste insanoglunu madde/meta ve kul olarak degerlendirmenin bir versiyonu da budur.

 

Ayrica kanallar bu olaydan nemalanmaya baslamis bile.

 

Toplumumuzun bir baskaozelligi de her turlu insanliksucundan ve yasam ihlalinden kendine ekonomik bir cikar saglama huyudur. Cunku onlar icin bu olay, para getirecek bir haberdir. Ellerine de bu ekonomik geliri saglayacak metayi gecirmislerdir.

 

Bizler de bu insanoglu gorunumlu insan ve insanlikdisi yaratiklarainsan diyoruz.

 

Insan ve insanlik dogumdan gelmiyor, yasam ve iliskilerden kazaniliyor.