Mutluluk

[fmd20]

son 2-3 yıldır bir mutsuzluk , pesimistlik hakim bana tanıştığım neredeyse her yabancının olağanca hadsizliğiyle: "hayata küsmüş bir halin var" gibi sözler söylemesinden anlaşılıyor. yani her an mutlu olamam yürürken gülerek yürüyemem sohbet ederken her an güler yüzlü olamam . fakat sanırım ben biraz az gülüyorum eskiye göre, 2020 den önceye göre aslında. mutluluk mutsuzluk konuları üzerine son 2-3 yılda çok düşündüm ve bazı kanılara vardım şöyle ki: olumsuz duygular (pişmanlık , özlem gibi) çok uzun süren duygular , olumlu duygular ise çok kısa sürüyor örneğin: bir sınavda 1. olduğunuzu düşünün o an çok mutlu olursunuz sevdiklerinizle paylaşırsınız mutluluğunuzu. o gün devam eder belki belki 3 gün peki yıllar geçince ne olur o anı hatırladığınızda sadece ufak bir tebessüm belirir yüzünüzde 1 saniyeliğine bu her türlü mutluluk için geçerli. kısaca sonunda her mutluluk ufak bir tebessümden ibaret kalır. olumsuz duygular öyle mi ? değil 1 gün pişman olursun ömür boyu devam eder 18 yaşında çocukluğunu özlemeye başlarsın ömür boyu sürer bu özlem. tabii bu söylediklerim genellenebilir mi bilmiyorum. ancak bana göre öyle. bu konudaki fikirlerimi akılda kalsın diye edebileştirerek kısa ve öz şöyle açıklıyayım: Gerçek,saf mutluluk çocukluk bittiğinde ölür ondan sonraki mutluluk mutsuzluk çarkının kısa süreli arızalarıdır, çark aksar ama dönmeye devam eder son aksama mutluluktan değil ölümdendir, yaşam çarkıyla birlikte durur her iki çark da kimi mutludur kimi mutsuzdur sonunda.

 

[kavak]

Soru basit:

Bir insan neden güler? 

[Saturn]

Doktora gittin mi? @fmd20 

Antidepresanlık durumun varsa antidepresan kullan. 

[fmd20]

2 saat önce, Saturn yazdı:

Doktora gittin mi? @fmd20 

Antidepresanlık durumun varsa antidepresan kullan. 

Teşekkürler.Gitmedim. İlaca bağlanmak istemiyorum 

[fmd20]

3 saat önce, kavak yazdı:

Soru basit:

Bir insan neden güler? 

Neden ?

[Saturn]

17 dakika önce, fmd20 yazdı:

İlaca bağlanmak istemiyorum 

İlaç istemiyorsun, o zaman başka antidepresanlar bul. Mesela ağırlık kaldırma egzersizleri yapmak, bazı bitkisel yağlar filan iyi gelebilir.

Ben eskiden sarı kantaron yağı kullanıyordum. "Mod yükselten bitki" olarak bilinir. 

İlaç yerine onu kullanabilirsin belki. 

Kullanmak istiyorsan detaylı araştırma yap, mesela "Kimler sarı kantaron kullanamaz?" yazıp araştır. 

Bir sıkıntı yoksa kullan. Ben bunu çok detaylı şekilde araştırdıktan sonra yağını alıp kullanmıştım. Antidepresan etkisi kanıtlanmış bir bitkidir. 

https://evrimagaci.org/dogadan-antidepresan-toplamak-mod-yukselten-bitki-olarak-da-bilinen-sari-kantaron-neden-depresyona-iyi-geliyor-11087

Düzgün araştırma yapmadan kullanma. Bazı durumlarda bu bitkiyi kullanmak ölümcül bile olabiliyor. 

Bence sen yine de psikiyatriye gitmelisin. Depresyon çok ciddi bir problem. 

3 saat önce, kavak yazdı:

Soru basit:

Bir insan neden güler? 

Beyninde yeterince serotonin bulunmayan birisi asla gülemez. En komik espriyi bile duysa.  

Bu yüzden bu tür depresif durumlarda antidepresan kullanmaya mecburlar. 

 

[Saturn]

1 saat önce, fmd20 yazdı:

Teşekkürler.Gitmedim. İlaca bağlanmak istemiyorum 

Doktora git.  

[fmd20]

10 saat önce, Saturn yazdı:

İlaç istemiyorsun, o zaman başka antidepresanlar bul. Mesela ağırlık kaldırma egzersizleri yapmak, bazı bitkisel yağlar filan iyi gelebilir.

Ben eskiden sarı kantaron yağı kullanıyordum. "Mod yükselten bitki" olarak bilinir. 

İlaç yerine onu kullanabilirsin belki. 

Kullanmak istiyorsan detaylı araştırma yap, mesela "Kimler sarı kantaron kullanamaz?" yazıp araştır. 

Bir sıkıntı yoksa kullan. Ben bunu çok detaylı şekilde araştırdıktan sonra yağını alıp kullanmıştım. Antidepresan etkisi kanıtlanmış bir bitkidir. 

https://evrimagaci.org/dogadan-antidepresan-toplamak-mod-yukselten-bitki-olarak-da-bilinen-sari-kantaron-neden-depresyona-iyi-geliyor-11087

Düzgün araştırma yapmadan kullanma. Bazı durumlarda bu bitkiyi kullanmak ölümcül bile olabiliyor. 

Bence sen yine de psikiyatriye gitmelisin. Depresyon çok ciddi bir problem. 

Beyninde yeterince serotonin bulunmayan birisi asla gülemez. En komik espriyi bile duysa.  

Bu yüzden bu tür depresif durumlarda antidepresan kullanmaya mecburlar. 

 

Teşekkürler gideceğim

[kavak]

19 saat önce, fmd20 yazdı:

Neden ?

Kendimizi hem fiziksel hem de sosyal bakımdan iyi hissettiğimiz anlarda/durumlarda gülmeye bir hayli meyilliyiz. Gülmek, bir bakıma sağlıklı olmanın ve mutluluğun göstergesidir. Bu bağlamda dalga geçme amaçlı gülmeyi kastetmiyorum elbette.

Gülme sorunun varşa şayet ikisinden birisinde ciddi sorunların vardır muhtemelen, çünkü yanılmıyorsam hayvanlar âleminde bilinçli bir şekilde gülen ve güldüğünün farkında olan  tek tür biziz.

[kavak]

18 saat önce, Saturn yazdı:

Beyninde yeterince serotonin bulunmayan birisi asla gülemez. En komik espriyi bile duysa.

Yeterince serotonin zıkkımı olsa bile mutlu olmak için sebepleri yoksa, gülmeye tenezzül etmez. Biri fiziksel çirkinse, sağlık sorunları varsa, sakatsa, karşı cinsle ilişki kuramıyorsa veyahut düzenli bir sosyal/arkadaş çevresi yoksa, anca somurtur.  

[kavak]

Bu gezegendeki insanların çoğu iş, aş ve geçim derdi yüzünden hayatlarının önemli bir kısmını koşturarak geçiştiriyor. Mutlu yaşam sürmeye ne maddi imkanları var ne de kafalarını dinleyecek boş vakitleri. Bu nedenle yaşlandıkça zamanın daha hızlı geçtiği bir izlenim var. Halbuki zaman akışı aynı; onu farklı algılayan biziz.  

[Singularity]

Mutluluk, simülasyondaki bir koddan ibaret. Yazılımcı ortalama mutluluk olarak bir değer belirlemiş, o değer geçilemez. Bu değer 50'nin altındadır. 50, mutluluk ve mutsuzluk arasındaki sınır değerdir. Örneğin sende bu değer 20 olsun. Senin ortalama mutluluğun 20 olmak zorundadır, yazılımsal olarak.  Bir süre mutlu olduysan, örneğin mutluluk değerin 70 olduysa, peşinden bir süre 15-15 mutsuz gitmen lazım ki ortalaman 20 olması için. Ne kadar mutlu olursan, seni mutsuz edecek şeyler o derece katmerlenerek artar. Sonuç olarak simülasyoncu gerçek manada mutlu insanlar görmeyi istemiyor..bu yüzden mutlu olamazsın. Mutluluk var olmanın bir koşulu yada önemli bir bileşeni değil..biz çok takıyoruz mutlu olmaya. Yoksa bir anlamı da yok aslında. 

[aFikir]

4 saat önce, Singularity yazdı:

Mutluluk, simülasyondaki bir koddan ibaret. Yazılımcı ortalama mutluluk olarak bir değer belirlemiş, o değer geçilemez. Bu değer 50'nin altındadır. 50, mutluluk ve mutsuzluk arasındaki sınır değerdir. Örneğin sende bu değer 20 olsun. Senin ortalama mutluluğun 20 olmak zorundadır, yazılımsal olarak.  Bir süre mutlu olduysan, örneğin mutluluk değerin 70 olduysa, peşinden bir süre 15-15 mutsuz gitmen lazım ki ortalaman 20 olması için. Ne kadar mutlu olursan, seni mutsuz edecek şeyler o derece katmerlenerek artar. Sonuç olarak simülasyoncu gerçek manada mutlu insanlar görmeyi istemiyor..bu yüzden mutlu olamazsın. Mutluluk var olmanın bir koşulu yada önemli bir bileşeni değil..biz çok takıyoruz mutlu olmaya. Yoksa bir anlamı da yok aslında. 

Çok mutsuz hissediyorum. 26 yaşındayım hayatta hiçbir başarım amacım yok. Sosyal fobim var insanlarla konuşamıyorum bu yüzden hiç arkadaşım olmadı. Böyle yaşamaktan bıktım. Sizce ne yapmalıyım? 

[Deadanddark]

2 saat önce, aFikir yazdı:

Çok mutsuz hissediyorum. 26 yaşındayım hayatta hiçbir başarım amacım yok. Sosyal fobim var insanlarla konuşamıyorum bu yüzden hiç arkadaşım olmadı. Böyle yaşamaktan bıktım. Sizce ne yapmalıyım? 

Ununu elemiş eleğini asmış dede gibi olmuşsun. 

Bol bol kitap oku, türü hiç önemli değil. Vücut geliştirme yap. Koşu yap. Biraz güven kazanırsın.

[Singularity]

5 saat önce, aFikir yazdı:

Çok mutsuz hissediyorum. 26 yaşındayım hayatta hiçbir başarım amacım yok. Sosyal fobim var insanlarla konuşamıyorum bu yüzden hiç arkadaşım olmadı. Böyle yaşamaktan bıktım. Sizce ne yapmalıyım? 

26 yaş hem her şeyi yapabilecek fiziki yeterlikte, hem yeterli olgunlukta olmadığın için birçok fırsatı göz göre göre kaçıracağın bir yaştır. Yine de her durumda sosyalleşmek genel anlamda iyidir. Sosyalleşme ve karşı cinsle, sevdiğin, yada birlikte vakit geçirmekten hoşlandığın biriyle-karsı cins olacak- vakit geçirmek her derde devadır. Yalnız anladığım kadarıyla sosyalleşme anlamında ayrı bir sorunun var ve bana göre bu sorunla ilgili psikiyatrik yardım alman yararlı olabilir. Günümüz gençlerinin yarıdan çoğunda psikiyatrik problem var. Ancak müdahale edilen var, edilmeyen var. Sorun varsa çözüm de vardır. Her şeyin ilacı var. 🙋‍♂️

Geciktirme, erteleme. Ailene de söyleyebilirsin. Sosyalleşme anlamında bir sorunum var ve bir arkadaş psikiyatrik destek almam gerektiğini söyledi diyerek ailenin de desteğini al. Öyle daha iyi olur. Onlar istemese bile sen gene de git. Bu senin hayatın. Neden bir sıfır geride kalasın ki. Sorunu görmezden gelme. Sorunu görmezden gelirsen daha da büyür. Büyümeden müdahale et. Her derdin devası, her sorunun çözümü var. Neden çözümü varken çözümsüz kalasın ki. E devlete giriyorsun herşey çok kolay.

[aFikir]

On 03.06.2025 at 20:43, Singularity yazdı:

26 yaş hem her şeyi yapabilecek fiziki yeterlikte, hem yeterli olgunlukta olmadığın için birçok fırsatı göz göre göre kaçıracağın bir yaştır. Yine de her durumda sosyalleşmek genel anlamda iyidir. Sosyalleşme ve karşı cinsle, sevdiğin, yada birlikte vakit geçirmekten hoşlandığın biriyle-karsı cins olacak- vakit geçirmek her derde devadır. Yalnız anladığım kadarıyla sosyalleşme anlamında ayrı bir sorunun var ve bana göre bu sorunla ilgili psikiyatrik yardım alman yararlı olabilir. Günümüz gençlerinin yarıdan çoğunda psikiyatrik problem var. Ancak müdahale edilen var, edilmeyen var. Sorun varsa çözüm de vardır. Her şeyin ilacı var. 🙋‍♂️

Geciktirme, erteleme. Ailene de söyleyebilirsin. Sosyalleşme anlamında bir sorunum var ve bir arkadaş psikiyatrik destek almam gerektiğini söyledi diyerek ailenin de desteğini al. Öyle daha iyi olur. Onlar istemese bile sen gene de git. Bu senin hayatın. Neden bir sıfır geride kalasın ki. Sorunu görmezden gelme. Sorunu görmezden gelirsen daha da büyür. Büyümeden müdahale et. Her derdin devası, her sorunun çözümü var. Neden çözümü varken çözümsüz kalasın ki. E devlete giriyorsun herşey çok kolay.

Psikiyatr falan işe yaramıyor. Kaç kere gittim ilaç kullandım bir faydası olmadı. Napıcam bilmiyorum intihar etmek istedim ama yapamadım. Yaşamak işkence gibi geliyor bazen. Kimsem yok ne arkadaş nede karşı cinsten konuştuğum biri. Hiç sevgilimde olmadı. Artık bunlar umrumda değil sadece bu sosyal fobiden kurtulmak istiyorum. İnsanlardan kaçıyorum eve misafir gelse onlardan kaçıyorum telefonları bile açamıyorum. Fiziksel sorunlarım da var. Zaten o fiziksel sorunlarım olmasa ben bu kadar kötü halde olmazdım.

Kısacası napıcam bilmiyorum. İntiharı çok düşündüm ama cesaret edemedim. Bir çıkış yolu arıyorum ama bulamıyorum. İşkence gibi geliyor hergün.

[Saturn]

11 dakika önce, aFikir yazdı:

Psikiyatr falan işe yaramıyor. Kaç kere gittim ilaç kullandım bir faydası olmadı.

İlaçları ne kadar süre kullandığın önemli. En az 6 ay kullanmadan en ufak bir faydasını göremezsin.

12 dakika önce, aFikir yazdı:

Kimsem yok ne arkadaş nede karşı cinsten konuştuğum biri.

Şu sıralar benim de yok. Mutsuz değilim. Yalnızlığı seviyorum.  Ailem olsun yeter. Ailen varsa sıkıntı yok. 

13 dakika önce, aFikir yazdı:

Hiç sevgilimde olmadı.

Benim oldu. Cinsellik hakikaten de psikolojiyi etkiliyor ama tek etken değil. 

Çok önemli görülmesi yanlış. 

Şu şizofren halimle bile sevgili yapabiliyorum.  Garip gelebilir.  

Sevgili yapabilmek dış görünüşle alakalı.

18 dakika önce, aFikir yazdı:

İnsanlardan kaçıyorum eve misafir gelse onlardan kaçıyorum telefonları bile açamıyorum.

Bende aynı durumdayım. Misafir gelince yanlarına gitmiyorum. Son 3-4 senedir ailem dışından arayan soran neredeyse olmadı.  

21 dakika önce, aFikir yazdı:

Fiziksel sorunlarım da var. Zaten o fiziksel sorunlarım olmasa ben bu kadar kötü halde olmazdım.

Sormamda sakınca yoksa, ne gibi fiziksel sorunların var? 

Ağır engellilik & benzeri durumun varsa sevgili yapmayı zaten bekleme. Ben beklemezdim. 

Gerçek bu.   

26 dakika önce, aFikir yazdı:

İntiharı çok düşündüm ama cesaret edemedim.

Ne durumda insanlar var intihar etmiyorlar. Sabırlı olmaya çalış. 

[kavak]

2 saat önce, aFikir yazdı:

Psikiyatr falan işe yaramıyor. Kaç kere gittim ilaç kullandım bir faydası olmadı. Napıcam bilmiyorum intihar etmek istedim ama yapamadım. Yaşamak işkence gibi geliyor bazen. Kimsem yok ne arkadaş nede karşı cinsten konuştuğum biri. Hiç sevgilimde olmadı. Artık bunlar umrumda değil sadece bu sosyal fobiden kurtulmak istiyorum. İnsanlardan kaçıyorum eve misafir gelse onlardan kaçıyorum telefonları bile açamıyorum. Fiziksel sorunlarım da var. Zaten o fiziksel sorunlarım olmasa ben bu kadar kötü halde olmazdım.

Kısacası napıcam bilmiyorum. İntiharı çok düşündüm ama cesaret edemedim. Bir çıkış yolu arıyorum ama bulamıyorum. İşkence gibi geliyor hergün.

Şimdi yazacaklarım biraz ağır olabilir...

Bu lafları bir yerden tanıyor gibiyim. Neyse; bana kalırsa kendini acındırmak istiyor gibisin. Senin sorunun yok demiyorum, da, forumlarda ne tür çözüm bekliyorsun ki?

Şimdi sana "Beterin beteri var," desem, yine de dertlerin son bulmayacak. Halbuki harbiden senden daha kötü durumda olanlar var ancak bu yalın gerçek sana yaramıyor. Hayat dedikleri bu işte. Gaddar ama gerçek. Hep böyleydi zaten. 

Yine de şanslı sayılırsın, çünkü kendi kıçını silemeyen insanlar var.  Hasılı sosyalleşmek senin elinde olan bir durum, ki bana "Yapamıyorum, edemiyorum" falan deme. Öyle insanlar var ki, hayatta o kadar darbe almalarına rağmen hiç pes etmemişlerdir.  "Demesi kolay," dediğini duyar gibiyim. Haklısın, laf etmek kolaydır. Zor olan onu icraate geçirmektir.  

[Saturn]

Sevgili yapmak isteyen bir erkeğin ilk yapması gereken cesur olmaktır. Bu olmadan en ufak bir ilerleme kaydedemez. 

 

[Saturn]

Bu konuyu açanlar tavsiye istiyor. Kendimce bir tavsiye vermeye çalışayım.  

Sevgili yapmak istiyorsanız, üç şeye ihtiyacınız var. 

Bir, iyi bir dış görünüş. İki, girişken veya cesur olmak. Üç, ezik gibi görünmemek ve davranmamak. 

On 05.06.2025 at 01:26, kavak yazdı:

Yine de şanslı sayılırsın, çünkü kendi kıçını silemeyen insanlar var.

Aynen katılıyorum. Çok kötü durumda insanlar var.  

Bende bir ara boyuma takmıştım. Bir 10 cm daha uzun boylu olmak isterdim.