kirec

doğayı seyrederken... aslında seyredenin ve seyredilenin aynı varlık olduğunu düşünmüştüm... yani ben de doğanın bir parçasıyım... izlediğim şeyde parçası olduğum doğa... doğa kendini seyrediyordu aslında... insanın yapıp ettikleri ile doğayı şekillendirmesi de başlıktaki elin kendini çizmesi gibi sanki ... tasarımlarımız aslında doğanın tasarımları... doğa kendini tasarımlıyor gibi...

Evren hep var idi sonradan oluşmadı denirse... Şöyle bir paradoks oluşuyor mu acaba... Hep var olan evrende zamanda geriye dogru düşünsel olarak gittiğimizi farzedelim... Bu gidiş sonsuza dek devam edecektir değil mi... O zaman evren bugüne gelinceye kadar sonsuz bir zaman geçirmiştir... Peki sonsuz zamanı aşıp bu güne gelmek nasıl mümkün olmuştur... Yani sonsuz zamanı aşmak bir paradoks değil midir...

Doğruyu söylemek gerçeği aynen anlatmak anlamında dürüst olmak... Şimdi soru şu... Dürüstlük büyük bir zarara yol açacak ise yine de dürüst olmalı midir... Mesela doğruyu söylersen ya öleceksin yahut binlerce insan ölecek... Böyle bir durumda ne olursa olsun yine doğruyu söylemek mi gerekir... Doğruyu söylemeyi engelleyecek zararın büyüklüğü ne olmalıdır...

yaratanı kim yarattı... o kendiliğinden mi var oldu... eğer yaratan hiç olmadıysa bu varlık nasıl var oldu... ilk varlık neydi... ilk varlık nasıl var oldu... ilk varlıktan önce ne vardı... şimdiki varlıkların bir zaman sonra yok olduğunu gözlemliyoruz... önce yoktular şimdi varlar biraz sonra da yok oluyorlar... bu değişimin başlangıcı nasıldı... ve bu başlangıçtan önce ne vardı... her şey kendiliğinden mi oluyor... yoksa bizim sebeb dediğimiz şeyler aslında bir sebeb değilde başkaca kendiliğinden olan şeyler mi... yani sebebler aslında sebeb değil de sonuçtan önce onu gördüğümüz için ona sebeb demişiz midir acaba... yani belki sebeb sonucu gerektiren bir şey değildir... biz sebeb dediğimiz olaydan sonra hep sonuç dediğimiz olayı gözlemlediğimiz için onları böyle adlandırmışızdır... yani şeyler aslında sebeb ve sonuçla birbirine bağlı değildir de her şey kendi kendine oluyordur... bunu sanırım söylemiştim önce... sebeb ve sonuç zincirinin kalktığı durumları incelemek gerekir... görünür bilinir anlaşılabilir hiç bir sebeb olmadan olan bir olay nedir...

bir şey kendiliğinden nasıl olur... sebeb sonuç ilişkisinin dışında mıdır yani... sebebi kendinde olan bir iş bir oluş bir şey var mı... bu olayın sebebi nedir... onun sebebi yok o kendiliğinden öyle oluyor mu diyeceğiz... bildiğimiz kadarıyla her şeyin bir sebebi var gibi görünüyor... ama bu sebebler i sonuna kadar tekip ettiğimizde yine bir yerde tıkanıyor ve artık bizim için bilinemez oluyor... işte o noktada kendiliğinde oldu deyiveriyoruz... önceleri az çok bir kaç sebebini sıralayabilirken artık herhangi bir sebeb bulamadığımız göremediğimiz için o şey artık kendinden öyle oldu demeyi kurtuluş olarak görüyoruz... her olayın erdındaki sebeb arayışımız sorgulamamız sürdükçe bu kendiliğinden oluşa ermemiz kaçınılmaz bir durum... ama bıkmadan sormamız gerek... bize her gösterilen sebebin ardındaki sebebi sormadan neden çekinelim... bizi buraya kadar getiren bu sorgulamamız değil miydi... öyleyse niçin biryerde duralım... önceleri her şey kendiliğinden öyle oluyor sanıyorken ardındaki sebebleri öğrendikçe bizde benzer sebebleri olauşturarak baya ilginç buluşlar gerçekleştirdik... niçin bu dursun... foton neden bu hızda gider... elektron niçin o ağırlıktadır ve niçin artı yükü çeker... doğal seleksiyon niçin vardır... doğa neden seçer... sıcak neden yakıcıdır... varlık neden vardır... kendiliğinde öyle olan şeylere o özellik neden nasıl geçmiştir... kendiliğinden öyle olmak ne kadar muhteşem bir özellik değil midir... sebeb sonuca gerek duymaz mı kendiliğinden olan... kendliğinden olan her şey tanrı mıdır... yoksa sadece kendiliğinden olan bir tek şey vardır o da tanrıdır mıdır... bütün öteki şeylere kendiliklerini veren tek bir şey midir tanrı... ya varlıklar adedince tanrıdan ... ya da bir kendiliğinden olan bir tek tanrıdan söz edebiliriz... ya herşey bir şeydir... yada bir şey herşey...

kendiliğinden... şu neden şöyle... çünkü kendiliğinden o öyle... ne demek ya kendiliğinden... yani bilmiyorum demenin başka bir şekli mi... olabilir... artı eksiyi neden çekiyor...

mutlak doğru diye bir şey var mı... doğru nedir yanlış nedir... iyi nedir kötü nedir... en kötü zannettiğimiz bir şeyi başkaları yaşam tarzı haline getirmiş yaşıyor... en iyi zannettiğimiz bir şeyi başkaları cinayet sebebi yahut en kötü şey olarak görüyor... doğada gerçekten iyi kötü diye bir şey yok mu acaba... kafanın bu kadar karışık olması ne kadar güzel değil mi... her şey havada zihinde uçuşuyor...

mesela bende akıl var sende yok mu... bende görme var konuşma yazma düşünme sorma cevap verme kızma sevme var sende bunların hiç biri yok öyle mi... nesin sen diyorum herşeyim diyorsun... sonra sende olan hiç bir şey bende yok diyorsun... o zaman sen hiç bir şey misin... hem her şey hemde hiç bir şey ...

zaman değişimin adıdır... değişim yoksa zaman yoktur... değişim olduğunda zamanan söz edebiliriz... değişimden önce ve sonra kavramları ortaya çıkar.... hiç bir değişim olmyan bir yerde zaman durmuş yahut hiç yok demektir... ınınınınnnn

bene göre müslümanlık dürüs ve aadil biri olmaktır... cihad dünyada iyiliğin ve adaletin egemen olması için çabalamaktır ...

gerçekler mantıklı mıdır... olan bazı olayları gördüğümüzde bunlar bize mantıksız gelebiliyor... ama onların olduğunu görüyoruz... yani onlar gerçek ama mantıksız... tanrı da bize göre mantıksız olabilir mi... yani tanrının varlığı mantıkla bulunabilir mi... gözle görünen şey eğer mantıksız sa mantığımıza mı yoksa gözümüze mi inanacağız... gözle görmesek de duysak o zaman ne olur... adamın bir tanrı var ben gördüm yada onunla konuştum dediğinde ne yapacağiz... tanrı bir gün karşımıza çıkıp ahan da ben geldim göründüm deyiverse o gün mantıkla aramız nasıl olur...

amacın ne... neden bunları yapıyorsun... bizi imtihan etme gereği neden duydun... yaptıklarının sebebini öğrenmek istiyorum...

evrende bizden başka akıllı varlık olduğunun en büyük kanıtı onların bizimle hiç bir şekilde irtibata geçmemeleridir... tayt insanın kendisine yapışanı giymesidir...

tanrı adaleti emreder ise... adaletli her kanun her hakim tanrının hükmüne uygun demektir... müslüman adil ve dürüst kimseye denir... laiklikle adillik ve dürüstlük bağdaşıyorsa müslümanlıklada bağdaşır... yani o zaman ne imiş.. hem laik hem de müslüman olunabilirmiş...

sen nesin...