Millet ya da Cemaat/Ummet Devletlerinin Politikligi ve Insanlik Cikmazi

[evrensel-insan]

Anadolu tarihine hem 1923'te getirilen hem de onceki Osmanli'dan kalan en onemli devlet cikmazi; devletin politika temelli hukumet elinde sadece bir politik cikar kullanim araci olmasidir.

 

Ulusal/milli ya da cemaati/ummeti temelde olusturulan toplumlarda devletin bagimsizligi yoktur.

 

Yani devlet hangi parti hukumet olarak iktidara gelirse bunun anlami devletin o iktidarin politik cikari temelindeki yonlendirim ve yaptirimidir.

 

Iste bu devlet temelinde devletin teokratik ya da milliyetci olmasinin toplumun ve farkli halklarinin uzerindeki politik cikar baskisi acisindan bir farki yoktur.

 

Kuvvetler temelinde konuyu ele alirsak; yasama, yurutme ve yargi; hic bir zaman evrensel hukuk insan haklari hak ve ozgurluklerin farkin farkinda olan bir devletini degil; sadece hangi iktidarin politik cikari varsa, onun cikari dogrultusunda sekillenmesidir.

 

Bugun de olan daha once olanin aynisidir. Yani bugun yasama yurutme ve yargi 1923'te gelen politik cizginin gudumunden alinip, AKP gudumune tasinmaktadir.

 

Yani dun nasil yargi politik olarak bagimsiz degil se; bugunde bagimliligi AKP'ye baglanmak cabasindadir.

 

Yani AKP yasama ve yurutmeden sonra "yargi bana bagimli degil" den cikarak, yargiyi kendine baglama asamasindadir.

 

Cagimizda olmasi gereken ise devlet ile hukumet farklari ve devletin hic bir hukumetin cikar temelli kullanim araci olmamasidir.

 

Bu ancak devletin sadece ve sadece EVRENSEL HUKUK INSAN HAKLARI VE HAK VE OZGURLUKLER temeli iktidarin el degistirimine bakmaksizin gecerli kilinirsa mumkun olur.

 

Iste ancak o zaman yasama da yurutme de yargi da; politik bir cikara degil; insan haklarina evrensel hukuka ve hak ve ozgurluklere hizmet eder. Bu hizmet oturmus ve yerlesmis olan devletin hic bir iktidarinin hic bir politikasinin cikari dogrultusunda kullanilamaz ve degerlendirilemez.

 

O yuzden bugun yapilan bu konudaki her turlu tartismayi ve isteneni cok iyi algilamak gerekir.

 

Bugun kim ne konusuyorsa, bagimsiz bir yasadan yurutmeden ve yargidan degil; POLITIK VE IKTIDARVARI CIKARIN DOGRULTUSUNDA VE ONUN GUDUMUNDEKI yargidan, yurutmeden ve yasamadan bahsetmektedir.

 

Zaten bu algilanirsa; Ne Osmanli'da ne de TC'de hem kuvvetler ayriliginin hem de her bir kuvvetin bagimsizliginin soz konusu olmadigi algilanir.

 

Cunku hem kuvvetler hem de onlarin bagimsizligi, SADECE IKTIDARIN CIKARI DOGRULTUSUNDADIR.

 

Bu da zaten ne bir evrensel hukuk ne bir insan haklari ne de bir hak ve ozgurluklerin olamayacagi ve olmadigi anlamini tasir.

 

Bunun da anlami kuvvetleri ve bagimsizligini ele geciren iktidarlarin kendi politik cikarlari her ne ise onun ile toplumu ve farkli haklarini yonlendirip yapilandirdigini ve sadece her turlu esitlik, adalet, hukuk, demokrasi v.s. temelli verilerin; ancak bu politik cikarin temelinde oldugu anlamini tasir.

 

Iste buda evrensel hukuka insan haklarina hak ve ozgurluklere dolayisiyle insanliga cagdasliga bilissellige ters bir gidisattir.

 

Ulkemiz toplum ve farkli halklarinin evrensel hukua insan haklarina ve hak ve ozgurluklere kavusabilmesi ve bunun dile getirimi bile zor gorunuyor.

 

Bakalim Tarih su anki sinirlarda daha once hic yasanmamis bu insanlik cagdaslik ve bilissellik ozlemini ne zaman ve kimler eliyle baslatacak?

 

Bunun temelini atmak ta once birey bilisselligi kazanmaktan geciyor. Kimse ne devletten, ne cevresinden, ne iktidarlardan hic boyle bir egitim/ogretim/ogrenim ve yetistirim beklemesin.

 

Cunku bu onlarin politik cikarinin sonu demektir. Bu da "her koyun kendi bacagindan asilir" ya da "kendi gobegini kendin kesmek" misali; her bir ferdin kendi kendini yetistirmesine kaliyor.

 

Tabi once her turlu sorunun ve bilisselliginin algilanmasi ve bu yetistirime cozum olarak yonenilmesi kaydiyle.