Senera
-
İçerik sayısı
11 -
Kayıt tarihi
-
Son ziyareti
İçerik türü
Profiller
Forums
Store
Makaleler
Everything posted by Senera
-
Play store a oyun yüklemek için kapalı beta testi diye bir aşama var bu aşama da 20 kişinin testçi olduğunu kabul edip oyunu indirmesi lazım bizde şu an o aşamadayız. Mail atarsanız mail adresinizi kaydetip oyunu sizin için play store dan görülebilir bir hale getiricez. Sonrasında link atıcaz ve sizde testçi olduğunuzu kabul ettikten sonra oyunu indirebileceksiniz. Burdan yapardım ama mail yoluyla daha basit olur diye düşündüm. İsterseniz mailinizi atabilirsiniz direk buraya.
-
logos.iletisimm@gmail.com burdan oyunu yüklemek istediğinizi belirtirseniz geri dönüş sağlayacağız.
-
Küçük bir ekip olarak felsefi ve piskoloji temalarında bir görsel roman oyunu yaptık ve oyunun play store 'a yüklenmesi için 20 kullanıcının oyunu yüklemesi gerekiyor şimdilik 11 kişi yükledi yardımcı olmak isterseniz logos.iletisimm@gmail.com burdan bize ulaşabilirsiniz. Bir kaç örnek resim bırakıyorum onları inceleyebilirsiniz.
-
Diyelim ki bir tanrı var neden bizim gibi kendi başına hiç bir öneme sahip olamayan canlılarla uğraşsın? Neden bu kadar yüce bir varlık bizimle ilgilensin? Neden bizi cennete göndermeye çalışsın? Eğer bir tanrı varsa muhtemelen onun sadece bakıp kahka attığı küçük oyuncaklardan ibaretiz.
-
Hiç olmadığı kadar yalnızım, kaybolmuş hissediyorum sanki buraya ait değilim. Tükenmiş hissediyorum yine de tüm bu monotonluğa devam ediyorum. Diğer seçeneklerin meşakkatli gelmesindendir belki, ya da korkaklığımın, acizliğimin teselissidir bu düşünce. Anlamsızlık duygusu hiç bir zaman peşimi bırakmıyor, her şeye karşı hatta ilgisizliğe karşı bile ilgimi yitirmiş durumdayım. İnsanlarla farklı gerçeklikte yaşıyoruz sanki ya da ben her şeyi çok fazla abartıyorum. Yoruldum, yorulmaktan da yoruldum. Her şey bana hiç olmadığı kadar ağır gelmeye başladı...
-
Mükemmle ulaşma arzusu içimde cereyan ediyor. Rasyonelliğim ne kadar yıksada eylemlerim tekrar ve tekrar biçimlendiriyor. insanların mükemmel görünümleri beni daha çok isteklendirsede gerçek insanlar beni dahada uzaklaştırıyor. Olamıycağını bilmeme rağmen duramıyorum. İçimdeki sanık sürekli kaybediyor. Nefretimin ışığı altında yok olmaya sürükleniyorum...
-
Bence dediğin şey bile hak etmez. Cioran doğmuş olmanın sakıncası üstüne kitabında durumu çok iyi açıklıyor ; "Eylemde bulunurken bir amacımız vardır, sona eren bir eylemin, yöneldiğimiz amaçtan daha çok gerçekliği yoktur bizim için. Demek ki bütün bunlarda çok tutarlı hiçbir şey yoktu, oyundan başka bir şey değildi bu. Ama eylem sırasında bu oyunun bilincinde olanlar vardır: Onlar öncüllerde sonucu, potansiyel varlıkta gerçekleşmiş olanı yaşarlar, varoluşlarıyla da ciddiyeti ortadan kaldırırlar."
-
Bence insan kendini rasyonel olarak ne kadar önemsiz bulursa bulsun yinede bilinçsiz olarak kendini önemsemeye meyillidir.
-
Hırsın aşırılığı, anlamsız azimliliği tiksindirir beni. Bu kadar çabayı hak eden ne olabilir ki? Şöhret mi? Yoksa bir dizi kağıt parçası mı? Yoksa sana hırsı tattıran rekabetin beyhudeliği mi? Hepsi de mutluluk yolunda arzular olsada hiç birisinin anlık bir mutluluk dışında bir şeye ulaşamıycak olması çok aşikar. Mutluluk için mutsuzluğu tatmalısın çünkü ancak böylece ayırt edebilir, gerçek tadına varabilirsin.Mutsuzluk olmadan mutluluğun olamıycağı ne kadar aşikar ise hırs da o kadar beyhude. Unutulmamlıdır ki akılsal amaç hiç bir zaman mutluluk olmamlıdır çünkü mutluluk şartlanmadığında daha harikulade değil mi? Nietzsche insanın saydamlığını fark etmiş olmalı, Gezgin ve gölgesi kitabında kendisi şöyle söyler "Hiçliklerin hiçidir insan."
