Goguryeo Kırallığı

[alpinçayırı]

Goguryeo Kırallığı; Orta Çağ'da Doğu Asya'da(Uzakdoğu) kurulmuş, Kore tarihinde çok önemli bir kırallık olup Gök Türk Kağanlığı ile birlikte politik ve ekonomik olarak Çinli Sui Hanedanlığı'na karşı müttefiklik yapmıştır. Türk-Kore ittifakı, Çin'i 612 yılındaki Salsu Savaşı'nda yenmiştir. Turanid ırk, Altay milletleri. G(K)oguryeo-G(K)öktürk ilişkisi
Yani sanılanın aksine Türk-Kore ilişkisi, 1950 Kore Savaşı'na değil çok daha eskiye dayanıyor. Kore adının etimolojisi Koguryo'dan gelir.
İlgili linkler:

1) http://www.turkbilimi.com/onemli-bir-asya-kralligi-gogurye-ve-turk-japon-kore-ortak-tamgasi/

2) https://www.fatihoztarsu.com/tarihin-en-sasirtici-savasi-salsu-zaferi-ve-turk-kore-dostlugunun-temelleri.html

3) https://tu-kyu.blogspot.com/2012/04/gokturkler-goguryeo.html?m=1

4) https://kltrmzgkr.blogspot.com/2017/04/goguryeo-krallg.html?m=1

5) https://tr.wikipedia.org/wiki/Koguryo

[Mantılı]

Bu başlık aklıma Jeong Dojeon adlı şahsiyeti getirdi. Biraz uzun yazıp konuyu başka bir yere bağlayacağım. Şimdiden kusura bakmayın.

Jeong Dojeon. 14. yüzyılda Goryeo hanedanının devrilip Joseon hanedanının kurulmasına vesile olan Neo Konfüçyüsçü bir bilgin, politikacı, danışman ve düşünür. Uzun yıllar akıl hocalığını yaptığı Yi Bangwon tarafından, krallığı devralmasına engel teşkil ettiği gerekçesiyle öldürüldü.

Jeong Dojeon, namıdiğer Sambong, Budizm karşıtıydı. Ülkenin krallar tarafından mutlak monarşi sistemi altında dinle yönetilmesine karşı çıkmıştı. Ona göre kral, devlet ve politika sadece halk için var olmalıydı. Kralın erdemli bir insan olması, halkını yetkili bir kurumun danışmanlığında adaletle yönetmesi gerektiğine inanıyordu. Eğitimin, adaletin, ordunun ve ekonominin devlet altında birleştirilmesi ve standart hale getirilmesi, devlet mevkilerinde yer alan insanların her şeyden önce liyakatli olması taraftarıydı. Öldürülme ve ardından gelen 300 yıl boyunca da hain damgası yeme nedenleri tam olarak da bunlardı.

Daha anlatırım ama konudan çok uzaklaşmayalım. Halk hangi halk olursa olsun, istediği tek bir şey vardır. Adalet. Henüz kendi içimizde bile adaleti sağlayacak kadar olgunlaşmadık insanlık olarak. O yüzden pek çok kişi halen adaleti öbür dünyada arıyor. Din ve millet simsarları da böyle kazanıyor.

Ben Türk, sen Rum, o Kürt.

Ben sünni, sen alevi, o şii.

Ben müslüman, sen hristiyan, o yahudi. 

Ayrıştırıcı etiketler bitmek bilmiyor.

Liberal, demokrat, sosyalist, milliyetçi, cumhuriyetçi, kapitalist, sekülerist, hümanist, sağcı, solcu...

Teist, ateist, deist, agnostik, nihilist, rasyonelist, materyalist, spritüelist...

Darwinci, Sokratesçi, Konfüçyüsçü, Atatürkçü, Platoncu, Marxçı, Kantçı...

Ben - Biz - Hepimiz: Ben demek yerine biz demeyi öğrendik ama ortada hala bir "diğerleri" var. İnsanlık olarak hepimiz, tabiri caizse aynı gemideyiz. Bunu öğrenmemize daha çok var gibi görünüyor. Hala 1500 yıl önceki Türk - Kore ilişkileri hakkında konuşuyoruz. Bu ve bunun gibi konuları öne sürerek kendi kimliğimizi bulmaya çalışıyoruz.

Yanlış anlaşılmasın, konuşmayalım demiyorum. Belki bunlar ileride kim olduğumuzu, bu duruma nasıl geldiğimizi ve birlik olmamızın önemini daha iyi anlamamızı sağlar. Ayrıştırıcı etiketlerle fazla yol kat edemeyeceğimizi düşünüyorum sadece. 

Dünyayı tek bir yönetim altında birleştirmenin de mümkün olduğunu düşünmüyorum. En azından o yönetimin adil olacağını düşünmüyorum. Bazı insanlar büyük bir felaket olursa insanlar uyanır zannediyor ama insanlık zihnen hazır olmadığı müddetçe bu da mümkün değil. Küçük grupların çıkar çatışmalarına, Darwin'in sözünü ettiği doğadaki savaşa, kargaşaya geri döneriz. Böyle düşündükçe kendimi varsın yansın bu dünya derken buluyorum. Çünkü bu dünyada adilce yaşamak için önce bunu hak etmemiz gerekiyor.