"Kıyamette 'La İlahe İllallah, Muhammedün Resulullah' Diyenin Yüzü Dolunay Gibi Parlar" Hadisi

[alpinçayırı]

Kütüb-i Sitte hadislerin Nesai, Deylami ve Taberani'de geçen Muhammed'in sahih bir hadisidir. Bu hadisteki absürtlük şudur: Öncelikle ısı ve ışık kaynağı Ay(Moon) değildir, Güneş'tir. Halbuki Güneş(Sun), var olduğu gündüz içerisinde ışımayla ışınlarını yeryüzüne doğrudan yansıtır; Ay ise geceleri ortaya çıkar ve ayna misali Güneş'in ışınlarını dolaylı olarak yansıtır. Ay, ışık ve nur kaynağı değildir; asıl ışık kaynağı, Güneş'tir dolayısıyla bu hadisten İslam'ın Ay Kültü üzerine kurulu olduğunu görüyoruz çünkü çöl halklarında Güneş, şeytanlaştırılıp Ay baştacı edilir. Suyun kıt olduğu çöl insanı için Güneş, kötüdür; Ay, iyidir. Onun için İslam'da ve Yahudilik'te dini günler, Ay takvimi ile belirlenir.

Halbuki ilgili hadiste "la ilahe illallah" diyenin yüzünün dolunay gibi değil tam tersine Güneş gibi parlaması lazımdı. Kur'an yazarları, Güneş'in orta sıcaklıkta bir yıldız olduğunu bilmedikleri için böylesine saçma sapan bir söz söylemişler.

 "Günde yüz defa Lâ ilâhe illallâh diyenin yüzü kıyamette dolunay gibi parlar." Taberani

"Bir kul, yüz defa 'Lâ ilahe illallah' derse Allah kıyamet günü onun yüzünü Ay'ın 14'ü gibi parlak haşredecektir. O gün, onun gibi veya daha fazlasını yapandan başka hiç kimsenin ameli onun Allah'a sunulan amelinden daha faziletli olmayacaktır." Taberani, Kebir Camiü’s -Sağir s: 383; Hadis No.: 7673