çarmıh

[alpinçayırı]

Çarmıh, Farsça çehar(dört) ve mıh(büyük çivi) sözcüklerinin birleşiminden oluşan, Antik Çağ'da özellikle Roma İmparatorluğu tarafından Romalı(Latin) olmayan barbarlara siyasi sebeplerden dolayı uygulanmış vahşi bir cezalandırma yöntemiydi. Çarmıh, "dört çivi" demek olup birbiri üzerine çapraz konmuş iki tahtadan oluşan darağacıdır yani. Hz. İsa'nın M.S. 33'te Romalılar tarafından çarmıha gerilmesinin sebebi Antik Yunan'daki Pharmakos(günah keçisi) ile bağlantılı olarak insanlığın günahlarını sırtlayıp kendini haçta feda etmesi masalı değil tam tersine kendisinin Yahudilerin Kıralı olduğunu iddia etmesi ve Roma'nın siyasi bütünlüğünü bölmesiydi yani İsa'nın olayı dini değil aksine siyasidir. İsa'nın gerildiği çarmıh üzerinde Yahudilerin Kıralı Nasıralı İsa anlamına gelen İesus Nazarenus Rex İudaeorum'un kısaltması olan İNRİ yazar.

 

İslam'a göre İsa'nın çarmıha gerilmeyip Allah tarafından gökyüzüne yükseltilmesinin sebebi, Tevrat'a göre çarmıh gibi darağacında infaz edilmiş kişinin lanetli sayılmasındandır. -Kur'an'a göre Tevrat'ın tamamı değil sadece küçük bir kısmı tahrif edilmiştir; üstüne üstlük Kur'an, birçok ayetinde açıkça "Tevrat'ı ve İncil'i tasdik eder."-

Mantıken -gerçi din denilen olgu, olağanüstü fantastik masallarıyla mantıksızlığın daniskasıdır.- dine göre peygamber ya da mesih olduğu iddia edilen kişi, lanetli olamaz.