Evlat edinmek

[alpinçayırı]

Evlat edinmek, çeşitli sebeplerden dolayı çocukları olmayan çiftlerin Türk Medeni Kanunu'nun yasal çerçevede sahipsiz çocukları evlat edinmesidir. Evlat edinmenin tarihi, insanlık tarihi kadar eskidir: Antik Yunan-Roma, Persler, Hintliler, Cermenler, Slavlar, Keltler, Türkler, Çinliler vb.

Ayrıca sözde Cahiliye Dönemi'ndeki putperest Araplar arasında da sahipsiz bir çocuğu evlat edinme vardı. İslam öncesi Arabistan'da sahipsiz bir çocuğu evlat edinen kişi, Kabe önünde sanki evlat edindiği çocuğu öz evladıymış gibi yemin ederdi. Hatta bunu Muhammed, Zeyd bin Harise'yi evlat edinirken bile yapmıştır. İslam'ın gelişinden sonra sırf Muho, evlatlığı Zeyd'in karısı Zeynep bint Cahş'a göz diktiği için Ahzab Suresi'nin 4.-5. ayetlerinde bu güzel gelenek vicdansızca yasaklanmıştır. Dinler tarihinde evlatlık edinme yasağının kökeni, Yahudiliğe dayanır. Yahudilik'te de evlatlık, öz evlatla eşit görülmez. Hıristiyanlık'ta ise evlatlık, öz evlatla eşittir.

Oysa ne güzel bir şeydir hayatında aile sevgisi görmemiş, yetimhanede büyümüş sahipsiz bir çocuğu evlat edinmek. Peygamberler, ne anlar bu güzel erdemden?