Kuran'ın hükümleri her çağda geçerlidir palavrası

[alpinçayırı]

İslamcıların yıllar yılı zırvaladığı ve kendilerine inanan kerizler yüzünden bundan haksız yere kazanç sağladığı aptal saptal ve zottirik bir sözdür. 1400 yıllık Kur'an'ın hükümleri her çağda değil tam tersine 7. Yüzyıl'da hadi en fazla Yeniçağ'ın başlangıcına kadar geçerliydi. Yeniçağ'dan sonra meydana gelen sanatsal, bilimsel ve teknolojik gelişmeler, kutsal kitapların ilkel safsatalarının hükmünü kaybetmelerine ve insan aklının özgürleşmesine sebep oldu. Hadi Hıristiyanlık, yumuşak yapılı bir din olduğu için Martin Luther'in reformasyonuyla birlikte kendini kurtardı ama Müslümanlık, sert yapılı ve reform kabul etmez bir din olduğu her geçen gün kendini kurtarmak bir yana, habire her konuda gerisin geriye gitti. Neyse ki özellikle 2000'lerden itibaren son 20 yılda teknolojinin ve sosyal medyanın gelişmesiyle birlikte Müslümanlığın ne ilkel, barbar ve bağnaz bir din olduğu ortaya çıktı.

Özetle; Kur'an, 1400 yıllık donmuş ve ilkel kuralları olan ilkel bir metindir. Kur'an'dan önce de yasalar vardı. Mesela tarihi kronolojide Sümerlerdeki Urgakina Kanunları ve Roma Hukuku çok daha önce olmasına rağmen Ortadoğu'nun Hammurabi Kanunları'ndan kopya barbar, vahşi Semitik metinlerine göre daha insancıl ve barışçıldır. O zaman bu mantıkla Semitik/Sami zihniyetin insanlık için aslında ne kadar zararlı ve gerisin geriye götüren çölün haydut anlayışı olduğunu görüyoruz. Bundan yola çıkarak asıl medeni ve barışçıl kanunlar, Roma Hukuku ile Sümer Kanunları'ymış.