Müzikbilim

[TTT]

Müzikbilimin, dört anaçizgisi vardır:

dilbilim
koşukbetimge (şiîir sanatı)
müzikbilim
müzikbetimge (müzik sanatı)

 

Bir kişi bu alanlardan; bir tekinde bile, eksik ise; o kişi, beste yazamaz; yüzüne-gözüne bulaştırır!

Tıpkı Türk müziğinde olduğu gibi!

Türk müziğin intek güzel yanı, nota dizme betimgesidir. 

Bunun dışında, övülecek pek bir yanı yoktur.

 

Sizlere, kurgusal bir öykü anlatayım:

 

Dango Gnatsè, ülkesinde yaşamamktadır.

Günün birinde, bir kafeye gider. Hopörlaıörlerden, bir ezgi gelir. Gnatsè, özenle ve mutlulukla dinler.

Yanındakilere sorar: "Bu, ne müziği?"

Yanıtı da alır: "Türk müziği."

Gnatsè: "Ne mûhteşem bir ezgi!"

Genç adam, karar verir: "Türkiye'ye gideceğim; ve bu mûhtesen nağmeleri araştıracağm."

Bavullarını hazırlar ve uçağa biner. Yolculuk sırasında, başka bir karar alır: "Yaklaşık on yıl boyunca, hiç müzik dinlemeyeceğim. Önce, üst düzeye yakın biçimda Türkçe öğrenmeliyim."

Bu arada; Dango Gnatsè, bir müzikbilimcidir.

Türliye'e varır. Aldığı karara, olabildiğince bağlı kalır; müzikli ortamlardan, uzak durur. 

Aradan, artık on yıl geçmiştir.

Gnatsè, plakları ve plakçaları; tozlu raflardan indirir.

İlk şarkının ezgisi, mûhteşemdir; ancak...

İkinci şarkı da, ezgiselliğine güzeldi; ancak...

Ardı ardına, 100 dolyında şarkı dinler...

Tüm bu yapımların yaklaşık yüzde beşinde, "ancak" demez; ama tüm yapımların yüzde doksanbeşi, çöptür!

Ezgiler, mûhteşem; ancak müzikbiilim adına; çok az bulguya ulaşmıştır!

Ve genç adam, ülkesine döner.

Ona sorarlar: "Türkiye'de, neler yaptın?"

Verdiği yanıt: "Türkler, aşırı konuksever bir toplumdur. Bir sürü dostlarım oldu. Ayrıca; çok güzel bir kütürle tanıştım. Türk yemekleri, vazgeçilmezdir!"

O güzel on yılın anısına saygıdan ötürü; Türk müziği konusuna, hiiiç değinmez.

[Kovulmuş Üye]

Batı müziği de %95 çöptür. Daha doğrusu sanatçıya değerini veren bir kurum olduğu müddetçe böyle devam edecektir.

 

Tüm dünyada değer bulan ve her dönem yaşabiliyen sanatçılar kurumlardan bağımsız olanlardır. Çok azı istisna...

 

Bakın yerli yabancı devlet konservatuarlarına , onlarca yıldır dolgun maaşlara çalıştırdıkşarı ses sanatçılarından yeni bir güfte , beste yoktur. En azından yeni bir derleme bile olmadı. Abc'nin şarkısını efg'nin sesiyle dinliyoruz sadece.

 

Bunu başaran çok az istisna var.

[TTT]

Başlık; eşittir ilk dize!

Türk müziğinde, yüzlerce aymazlık var!

Konulara, bölüm-bölüm değineceğim. Ve sayacağım bu noktalar, başka hiç bir toplumda yoktur.

Tüm bestelerimiz %10'unun başlığını — ve de dahâ fazlasını —, ilk dize oluşturuyor!

Bir örnek: "Bir peri masalı"!

Bu şarkının karaokesini ızlerken; gerçekten de, bir peri masalının aktarımı bekledim.

Sâniyeler ve dakîkalar ilerlerken; ben, hâlâ bir peri masalı bekliyordum!

Karaoke bitti; sinir krizleri geçiriyorum! "Nerde peri masalı!" diye bağırdım!

Bu bestedeki tek saçmalık, elbet de yalnızca bu değildir; En az bir düzine aymazlık içeriyor! Ama giğer aymazlıklara, başka başlıklar içerisinde değinebilirim.

Benim yazdığım başlıklar:
- Gölümdeki ısın
- Das Feenmärchen
- Enchanting fairies

[TTT]

Başka arabaşlıklara geçmeden önce; şu soruya, bir açıklama getirelim: Müzikbilim alanında, neden sınıfta kaldık?

Bu soryu, kolayca yanıtlayabilirsiniz: "Tüm diğer alanlarda, neden sınıfta kalmışsak; bu konuda da, aynı nedenlerden ötürü sınıfta kaldık!"

12/14/2016 târihinde, bir yazı yayımlamıştım; başlığı: "Federal Parlamento'nun, kişisel başarı araştırması".

http://srl.alazli.net/egitim.php?subaction=showfull&id=1481712845&ucat=22&template=egitim&

Araştımanın sonuçlarına göre: "Bir kişinin dil eğitimi, ne kadar gelişkin ise; her alandaki başarıları da, o kadan pekişkindir."

Bu türden kişiler; her alanda, başarılı olurlar; âile alanında; dostluklarda; toplumla iletişimde; okul ve meslek eğitiminde; mesleklerinde, ve hattâ cinsellik deneyim ve uygulamaklarında!

Bizim insânlarımızın geneli; okuduklarını anlayamıyorlar; bunun nedeni ise; düşüncelerini, yazıya dökemeyenlerdir; yânî toplumun kendisi!

Bizdeki dil eğitimi, hep sınıfta kalmıştır!

Bestecilerimizin ve güftecilerimizin dil eğitimi, korkunç boyutlarda olduğu için; elde ettikleri sonuçlar, korkunç düzeyde oluyorlar!

Size, bir sorum olsun: Nota kâğıtlarında, hiç bir yazımkipine rastadınız mı?

Rastlamadıysanız: neden?

[TTT]

Dilbilim aymazlıkları!

Öncelikle, şunu bilmenizi isterim; insânlarımız, korkunç derecede Türkçe konuşuyorlar. Öylesine korkunç ki; "Keşke hiç konuşmasalar!" diye düşündüğüm de oluyor.

Bunun, elbet de sayısız nedeni var; yetersiz dil eğitiminin yanında, benzer faktörler de bulunuyor.

Onlardan, çok önemli birisi; bestelerimizdir. Çünü sözyazarlarımız ve bestecilerimiz, dil yoksuludurlar; ne yazık ki!

Bestelerdeki yazımkipleri, özenle vurgulanmalıdır. Yazımkipi bulunan yerlerde, en-az bir boş nota olması gerekiyor. Kimi yerlede, bir dikeyç (dikey kolon) kullanıldığında; bu kusur, birazcık da olsa; azaltılabilir.

Bonkör davranacğım; ve sizlere, üç örnek sunacağım.

İlk örneği, yalnızca benim sesimden dinleyebilirsiniz. Beste, çok yeni olduğu için; neredeyse hiç bilinmez.


Bir Hiç bitmeyen aşkımız

Bu bestede, yine yukarda açıkladığım yanlış yapıldı; bestecinin eklediği özgün başlık: "Dilimde, bir şarkı var!"

Bestedeki ikinci yanlış, yine ilk dizenin ilk yarısında bulunuyor. Özgün beste eklemesi, şöyle:


Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
  Di      lim     de      bir     şar      kı     var


Oysa; şöyle olması gerekirdi:

Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
  Di      lim     de   (Boş)    bir     şar      kı     var


Bestedeki ikinci kaba yanlış; bağlantı (nakarâd) gibi kullanıaln dizenin, ilk yarısında bulunuyor: "Bu şarkı, hiç bitmeyen aşkımızı anlatır."


Özgün beste eklemesi, şöyle:


Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
  Bu     şar     kı       hiç     bit     me     yen


Oysa; şöyle olması gerekirdi:

Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
  Bu    şar      kı     (Boş)   hiç     bit     me     yen


Not: Besteyi yorumlarken; kusurları giderebilmek için; ilgili heceleri, bir sonraki notaların altına kaydırmaya çalıştım.


Özbaşlık: "Dilimde, bir şarkı var"
Beste: Cem Özkarslı
Güfte: Füsun Palık

http://tankut.sebat.net/ktm_tt.php?subaction=showfull&id=1642864036&ucat=7&template=ktm_tt&



İki: Kız! Sen, İstanbul'un neresindensin?


Bu bestedeki en kaba yanlışlardan birisi, çoook uzun araezgi içermesidir!

Bir şarkıdaki amaç, sözel bir şeyler aktarmaktır. Oysa Ünal Narçın, bütünüyle tersiini yapıyor! Koskoca bestenin yarısından fazlasını, araezgiler oluşturuyor; yûh!

İkinci kaba yanlış ise; başlığı da oluşturan dizedir.

Yineliyorum: Kız! Sen, İstanbul'un neresindensin?
Ya da: Kız? Sen, İstanbul'un neresindensin?

Gördüğünüz gibi; orada, iki yazımkipi var. Bay Narçın ise; dil özürlülüğünden ötürü; o yazımkilerin, mîdeye indiriyor! Âffîyet olsun!


Özgün bestedeki o dizenin kesit dizilimi, şöyledir:

Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
  Kız   Sen     İs      tan     bu     l'un


Oysa; doğrusu, şöyle olmalıydı:

Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
  Kız  (Boş)  Sen   (Boş)    İs     tan     bu    l'un


Özbaşlık: "İstanbul'un neresindensin?"
Beste: Ünal Narçın
Güfteler: Erol Sürül
- Alazlı'nın en güzeli
- Die Schönste in Bonn
- A pretty girl in Bonn

http://srl.alazli.net/ktm.php?subaction=showfull&id=1587039609&ucat=44&template=ktm&


Üç: Duydum ki; unutmuşsun gözlerimin rengini!

Farkındasınız; buradaki ilk saçmalık; ilk dizenin, başlığı oluşturmasıdır; büyük rezâlet!

Bu bestede de, sayısız aymazlık var!

Ama ben, en belirgin dilbilimsel kesitlerinden; yalnızca bibirisine değineceğim. Sözyazarı Turgut Yarkent, mezârında dansedecek!

"Duydum k; unutmuşsun..."

Oradaki noktalı virgülü, sıfır eğitimli ninem bile görebilirdi! Peki; Selâhâttin Altınbaş'ın beyni, nerelerde geziniyordu?!


Özgün nota akışındaki biçimi:

Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
 Duy   dum     ki      u       nut    muş   sun


Olması gereken biçimi:

Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota  Nota
 Duy   dum     ki    (Boş)    u      nut    muş   sun


Özbaşlık: "Duydum ki; unutmuşsun gözlerimin rengini!"
Beste: Selâhattin Altınbaş
Güfteler: Erol Sürül
- Alagözler
- Farbe meiner Augen
- Color of my eyes

http://srl.alazli.net/ktm.php?subaction=showfull&id=1586090557&ucat=44&template=ktm&

[TTT]

Müzikte, yazımkiplerinin vurgulanması demişken...

Bir besteyi anlayabilmek için; düzgün yazılmış metnine bakmak gerekir; ancak bu durumda, o besteyi anlayabilirsiniz.

Örneğin; benim İngilizce güftelerim; onları dinlerken; çoğunluğunuz, yanlış anlıyorsunuzdur.

Çünkü İngilize'nin — ve aslında tüm dillerin — şöyle bir özelliği var: Bir tümcenin farklı yerlerine yazımkipleri ekleyerek; bir-birinden farklı anlamlara getirebilirsiniz.

İşte bunu, İngilizce güftelerimde uyguluyorum.

Onun için; iİngilizce şarkılarımı dinlemeden önce; güfteyi okuyun.

Sizin anladığınız metin ile benim aktardığım metin, çok farklı gözükecektir.

[TTT]

Koşuklarda, dize atlama yanlışları!

Türkçe koşuk dizerken; her dizenin sonunda, bir yazımkipi olmalıdır; kesinlikle!

Bizim sözyazarlarımız, bu kuralda da sınıfta kalmışlar!

Yalnızca orası değil; bir de, kavramları bölerek; dize atlıyorlar! Oha yâni!

Düzinelercesine örnek verebilirdim. Ama yalnızca üçüne değineceğim.


Bir: Hiç tükenmeyeceğini sandığımız...

Necdet Tokatlıoğlu, amma da saçmalamış!

Tanıdık geldiği gibi; bestenin ilk dizesini, başlık yapmış!

Bir sürü başka hatâları da var.

Dilbilim ve koşukbetimge açısından, öyle bir saçmalık segiledi ki; uslara durgunluk!

Birinci anadizenin başına bakalım:

Hiç tükenmeyecek sandığımız
aşkımız, bitecek miydi!

Burada, ne denebilir ki?! Susalım!

İkinci anadizenin başına bakalım:

El-ele tutuşup, gezdiğimiz
yerleri; ararım şimdi.

Ve ben susuyorum!

Benim başlığım: "Nerdesin, alktığım?"

http://srl.alazli.net/ktm.php?subaction=showfull&id=1590844814&ucat=44&template=ktm&


İki: Bir peri masalı

Yukarda aktarmıştım ya; bu beste, sayısız saçmalık yumaklarımızdan birisi!

Beni üzen gerçek, ne; biliyor musunuz?

Bu saçma-sapan harf yığınını oluşturan aymaz yaratık; Doktorrrrrrrrr Bekir Mutlu!

Ona, o doktorayı veren kurumu; bombalamak gerekir!

Neyse...!

Bestenin her üç dizeğinin, son iki dizeleri de; aynı saçmalık!

... bir sevdâ bûsesi, dudaklarına
kondurup; kandırmak isterim seni!

... bir akşam; saçına, gülden bir demet
kondurup; kandırmak isterim seni!

... bir gece; rüyâna, tüm sevgileri
kondurup; kandırmak isterim seni!


Benim yazdığım başlıklar:
- Gölümdeki ısın
- Das Feenmärchen
- Enchanting fairies

http://srl.alazli.net/ktm.php?subaction=showfull&id=1622365446&ucat=44&template=ktm&


Üç: Böyle bir karasevdâ

Burada da, irili-ufaklı yanlışlar var.

Ancak Gündoğdu Duran, sözyazarlığına da bürünürse; şöyle bir güldürü oluşur:

... o ipek saçlarına
dökülen akla biter.


Beste: Gündoğdu Duran
Güfte: Gündoğdu Duran

- Böyle bir karasevdâ
- Endlose Liebe
- Everlasting love

http://tankut.sebat.net/ktm_tt.php?subaction=showfull&id=1584692400&ucat=7&template=ktm_tt&

[TTT]

Yine bir aranot geçeyim.

Yeryüzündeki hiç bir müzikbilimci, türküleri eleştirmez. Neden mi?

En azından; kısa süre öncesine kadar, türküler; yalnızca kırsak kesimde ve neredeyse sıfır eğitimli kişilerce bestelenmişti.

Köyün birinde, bir adamcağızı düşünün.

Adamcağızın (ya da kadıncağızın) köyünde, ilkokul bile yok. Belki de; köyünden dışarıya, hiç çıkmamıştır.

Bu kişicik, bir çalgı bulur; ve başlar tıngırdatmaya.

Bir süre sonra; artık o çalgıya alışmıştır.

İçinden, bir ezgi geçer. Eline, çalgısını alır ve başlar çalmaya. O ezgiye, kendi sözlerini de ekler.

Ve böylece, bir türkü oluşur.

Günün birinde; nota yazmayı ilen birisi, o köye gelir.

Bizim köylü, türküsünü sunar.

Müzikçi, pürdikkat dinler ve adamcağızın çalgısına odaklanır.

Artık o türkü, kayıtlara geçmiştir.